Vele aanbestedingen worden tegenwoordig beoordeeld op de zogenaamde EMVI-score (Economisch Meest Voordelige Inschrijving). Hierbij is de prijs niet meer doorslaggevend maar voor een deel subjectieve zaken, minder rationeel meetbaar, zeg maar een stukje gevoel. Om toch succesvol te zijn in een tender of aanbesteding maken de (bouw)bedrijven steeds meer werk van de presentatie. Er worden de meest fraaie boekwerken gemaakt. Vormgevers, fotografen en dtp-ers worden van stal gehaald. Steeds meer bedrijven schakelen een bureau als SweetPepper in die het gehele concept bedenkt rond de vraag achter de vraag, dit verder uitwerkt en alle benodigde elementen op tijd levert. Leuk voor ons, het is immers ons brood.
Maar kan dit wel doorgaan? De kosten voor al deze externe specialisten zijn overheadkosten die het (bouw)bedrijf maakt voor een selectie. Vroeg of laat betaalt de opdrachtgever deze kosten direct of indirect. Zouden de opdrachtgevers dan ook nog steeds smullen bij die geweldige en omvangrijke boekwerken? Ik geloof het niet. Ik zie nu al een tendens dat er steeds vaker beperkingen worden gesteld. Maximaal X pagina’s of in een standaard map en soortgelijke randvoorwaarden voor het indienen. De opdrachtgever denkt misschien dat hij of zij hiermee de kosten in de hand houdt, maar vaak is dat niet het geval. Als een bouwbedrijf al niet weet hoe een EMVI score te halen in 20 pagina’s, is het dan gemakkelijker in 2 pagina’s?
Ik voorzie dat er straks een matrix komt die voor alle (overheids) projecten gelijk is. Prijs heeft een weging X, SROI (Social Return On Investment) weging Y en zo verder. De zelfde matrix en dezelfde weging voor alle projecten. Bedrijven hebben ieder voor zich de voorwaarden al klaar, een sociaal bedrijf zal meer doen aan SROI, een bedrijf met echte ambachtslieden zal zwaarder inzetten op monumentale restauraties etc. Hierdoor krijgt de opdrachtgever de kwaliteit die hij of zij wenst bij een specifiek project en dan is het alleen nog maar een kwestie van wie de laagste prijs heeft scoort de opdracht. We zijn dan weer terug bij af.